اعظم عسگری نویسنده و پژوهشگر در گفتگو با خبرنگار فرهنگی ندای تفرش در رابطه با چهاردهم تیرماه به عنوان «روز قلم» گفت: چهاردهم تیرماه به عنوان «روز قلم» فرصتی است برای یادآوری منزلت و حرمت قلم که صاحبان آن عمر خود را جهت ارتقای فرهنگ و هنر این مرز و بوم در طَبَق اخلاص گذاشتهاند.
عسگری اظهار کرد: قلم، زبان عقل و معرفت و احساس انسان ها و بیان کننده اندیشه و شخصیت صاحب آن است. قلم، زبان دوم انسان هاست. هویت، چیستی و قلمرو قلم بسیار گسترده تر از آن است که در بیان بگنجد. هرگونه رشد و پیشرفت، پیروزی و آرامش و معرفت و شناخت، ریشه در قلم دارد. تمدن ها، تجربه های تلخ و شیرین و علوم با نوشتن ماندگار می شوند.
این نویسنده افزود: هر کس می تواند قلمی را بین انگشتانش بفشرد و فرمانش دهد که بنگارد و هر آنچه را از پندار و قوه تخیل صاحب انگشت تراوش می کند، بنویسد. قلم، تخریب می کند و می سازد، واقعیت ها را آشکار می کند، آشکارها را نهان می کند. به واقع قلم، معجزه ای جاودان است.
وی نویسندگان را به مثابه طبیبانی حاذق معرفی و تصریح کرد: نویسنده و صاحب قلمی آگاه و متعهد به مانند طبیبی حاذق است که نخست باید از دانش طب، اطلاع و آگاهی به دست آورد و خود را از همه جهت آماده علاج بیماران کند بعد مرض را تشخیص دهد و دارو تجویز کند. به این ترتیب نویسندگان نقش مهم و تأثیرگذاری در جامعه دارند.
وی ادامه داد: نگاهی به تاریخ کشور نیز خود گویای این جایگاه ارزشمند است به گونهای که در طول تاریخ قلم و نویسندگی همواره در میان مردم ایران اعتبار خاصی داشته و دارد.
عسگری اضافه کرد: اگر عشق به نویسندگی باشد، قلم روان میشود و اگر حمایتی نباشد، دلگرمی رو به دلسردی میرود و نویسنده کارش را بدون میل انجام میدهد.
این نویسنده با تصریح بر این مطلب که از نویسندگان در شهرهای کوچک حمایت نمی شود، ادامه داد: در شهرهای بزرگ برنامههای مختلفی برای حمایت از هنرمندان برجسته برگزار میشود تا نوشتههایشان را دیگران ببینند و رغبت در خواندن به وجود بیاید اما در شهرستانهای کوچک نه تنها حمایتی نیست بلکه برنامهها، همایشها و ایجاد انجمنهایی برای نویسندگان وجود ندارد.
عسگری حمایت از نویسندگان در تفرش را بیان و ادامه داد: حمایتها از اهل قلم در شهرستان آنقدر کم است که پرداختن به این موضوع، خود چند عنوان کتاب میشود. در این شریط اهل قلم فقط حمایت میخواهند و بس؛ اما وقتی که دست وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به عنوان حامی آنها کوتاه و بسته است، نیاز به ورود دستگاهها و نهادهای دیگر برای حمایت از آنها جدیتر میشود تا جوهر قلم نویسندگان از سردی بیتوجهی خشک نشود.
وی عنوان کرد: دوگانگی در مسیر نوشتن و اختلاف سلیقه عاملی است که این روزها نویسندگان را از نوشتن بازداشته و مانع خوش درخشیدن آنان شده است، همچنین برخی کتابهای بیکیفیت موجود در بازار و نوشتههایی که باب میل مردم نیست، از عواملی است که باعث میشود کمتر به کتاب و کتابخوانی ودر نتیجه پایین آمدن فروش آثار و کتابها منجر شود.
عسگری فضای مجازی را دشمن کتاب و کتابخوانی معرفی و تصریح کرد: این روزها نرمافزارهای در دسترس، کار نویسندگان را سخت میکند و مردم کمتر از آثار چاپی و کتاب استقبال میکنند.
این نویسنده رسانه ها را عاملی برای معرفی نویسنده و کتاب ها عنوان کرد و ادامه داد: رسانهها میتوانند با معرفی آثار هنرمندان و نویسندگان شهرستان، تاثیر بسزایی در حمایت از آنها و کتابهایشان داشته باشند. بسیاری از آثاری که با اقبال عمومی روبرو میشوند، تحت تأثیر افکار سازی توسط رسانههای رسمی با چنین اقبالی مواجهند.
وی ادامه داد: ممکن است این گونه آثار ارزش ادبی هم داشته باشند، اما از آنجا که چنین فضایی برای همه نویسندگان و شاعران وجود ندارد، شرایط برابر در اختیار همه پدید آورندگان کتاب قرار نمی گیرد و این عین بی عدالتی است.
عسگری مهمترین مسئلهای که یک نویسنده با آن روبرو است را اینگونه عنوان کرد: بیش از نوشتن اثر، چاپ آن مهم است. خصوصا برای کسانی که نوقلم هستند، چاپ کتاب یک مسئله پیچیده است. آنها باید کانالها یا به تعبیر برخی نویسندگان بزرگ «مافیا»یی را داشته باشند. نشرها هم در برابر محتوای کتاب، سلیقهای عمل میکنند، چون تفکری دوقطبی در بین ناشران به وجود آمده و نویسنده از هر موردی که بخواهد بنویسد باید خودش را کانالیزه و ذهنش را مدیریت کند.
این نویسنده سرانه مطالعه در کشور را محدود دانست و بیان کرد: سرانه مطالعه در کشور بسیار محدود و این امر در رکود بازار نشر اثری مستقیم دارد؛ از سوی دیگر تبلیغات لازم برای مطالعه کتاب انجام نمیشود رسانههای ما عموما به تبلیغ کالاهای تجاری پرداخته و کاری در جهت ترویج کتاب ندارند که این یک معضل بوده و در ادامه، این روند مطالعه نیز جایگاه خود را به دست نمیآورد.
وی مشکل دیگر برای نویسندگان را فروش آن عنوان و ادامه داد: چالشی که بعد از نشر کتاب، خود را نشان میدهد، نویسنده بعد از پیمودن مسیر سخت چاپ کتاب، باید آثار چاپ شده را به دست گرفته، خانه به خانه، کوچه به کوچه و شهر به شهر برده تا اثر را معرفی کنند، بلکه خریداری پیدا کند.
این نویسنده گرانی کاغذ را عاملی برای پایین بودن تیراژهای چاپ عنوان و تصریح کرد: مصرف کنندگان آثار نویسندگان، مردم هستند و وقتی مردم نتوانند کتاب بخرند، نویسندگان هم مخاطبان عام خودشان را از دست خواهند داد. گرانی کاغذ دست ناشران را برای چاپ کتاب در تیراژ حداقلی میبندد و این مشکل به نویسنده سرایت میکند.
وی به روز نبودن کتابخانه ها را یکی از عوامل بی علاقگی مردم به کتابخوانی عنوان و افزود:مسئولین فرهنگی باید کتابخانهها را که تنها منبع مطالعه قشر کم درآمد جامعه است، به روز کنند؛ یعنی خرید کتابهای تازه منتشر شده توسط ارشاد و نهاد کتابخانهها و ارسال به کتابخانههای اقصی نقاط کشور که علاوه بر حمایت از ناشرین و نویسندگان، باعث کشیده شدن قشری از علاقمندان کتاب، بهخصوص خوانندگان رمان و داستان به کتابخانههاست.
عسگری تصریح کرد: اهمیت دادن به نویسندگان و نویسندگی سبب پیشرفت جامعه می شود. توجه به نویسنده و نویسندگی یعنی توجه به کتابخوانی. تالیف کتاب های مفید و قابل اعتماد و موثر، تنها به وسیله نویسندگانی به مرحله اجرا درمی آید که به آنها اهمیت داده شود و استعدادهای آنها کشف و شکوفا شده است.
این نویسنده خاطرنشان کرد: ما مینویسیم و به سخن خدا زمانی که به قلم سوگند یاد کرده است اعتماد داریم.
انتهای پیام/