شهید امیر خانکی فرزند قنبرعلی در تاریخ ۱۳۴۷/۰۶/۰۱، در روستای خانک، زندگی دنیوی خویش را آغاز کرد.
کودکی که بزرگ شد و عزّت یافت و نام‌آور گردید. در ۷ سالگی به مدرسه رفت تا چشمش به جهان وسیع و زیبای دانش گشوده شود، اما این افق جدید چند سالی بیش فرا رویش گشوده نماند و از آن پس در حالیکه در سال سوم راهنمایی تحصیل می‌کرد درس و کلاس را رها کرد و به یاری مدافعان اسلام و انقلاب شتافت.
برای دفاع از میهن اسلامی، در دوران جنگ تحمیلی سه بار به جبهه رفت و پس از تلاش‌های بسیار و جانفشانی‌های فراوان، سرانجام، همچون دیگر جان بر کفان عاشق، در گردان حضرت ولی‌عصر(عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) لشکر ۱۷، در تاریخ ۱۳۶۳/۱۲/۲۵، در عملیات بدر و در جزیره‌ی مجنون در کنار لیلیِ شهادت و عشق و ایثار آرام گرفت و به خیل گلگون‌کفنان همیشه جاوید پیوست و پیکر مطهرش در روستای خانک، میهمان خاک گردید.
یادش گرامی و نامش پاینده باد.
فرازهایی از وصیتنامه‌ی شهید:
پیام من به مردم منطقه اینست که جبهه‌ها را خالی نگذارید، و سنگرهای خالی را پر کنید و دشمن را از صحنه بیرون برانید و از شهادت نهراسید.
وقتی مرگ حتمی است و چاره‌ای جز مرگ ندارید، چه بهتر که جان خود را در راه اسلام نثار کنید،
شهادت برای من مانند گلی خوشبو است.
پدر و مادر عزیزم!
من امانتی نزد شما بودم و شما اینک این امانت را به خدای خود برمی‌گردانید واین را بدانید کسانیکه در راه خدا کشته می‌شوند، مرده نیستند و از روزی خود در نزد خداوند بهره مند می‌شوند.
🌷شادی ارواح طیبه‌ی #شهدا و امام شهدا صلوات
