به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «ندای تفرش»؛ فهیمه عباسی در یادداشتی نوشت: مردم تفرش به مانند دیگر نقاط کشور  براساس آئینی کهن در شب یلدا بیدار می‌مانند تا با شعر خواندن، قصه گفتن، فال حافظ گرفتن و آجیل خوردن لحظه لحظه این شب را با خوشی سپری کنند.

 اصالت شب یلدا به عنوان بلندترین شب‌ سال بر صله رحم با خویشان، توجه و رسیدگی به فقرا است.

مردم تفرش در سال‌های گذشته با حاصل دسترنج خود از بخش کشاورزی از میهمانان پذیرایی می کردند. در این شب معمولا کوچکترها به منزل بزرگترهای فامیل می‌رفتند تا در کنار یکدیگر اوقات خوشی را سپری کنند.

کار زنان خانه از چند ماه قبل از شب یلدا شروع می‌شد؛ تا از طریق محصولات کشاورزی خود آجیل شب یلدا را تهیه کنند. شب‌چره (آجیل و میوه‌ای که در شب‌نشینی‌ها می‌خورند) یلدا در تفرش شامل کشمش و مویز، تخمه خربزه و هندوانه، مغز بادام و گردو و همچنین میوه‌های خشک شده، سنجد، لبو، انگور و سیب و دیگر میوه‌ها بود.

یکی دیگر از شب چره‌های این شب، قِیسی (برگه زردآلوی خشک شده‌) بود که در یک ظرف از آب، ساعاتی قبل از مراسم شب‌نشینی قرار می‌دادند و با آن از میهمان پذیرایی می کردند؛ قدیمی‌های تفرش معتقد بودند که این خوراکی حرارت بدن را کاهش می‌دهد و صفرابَر است.

شب چره‌ها روی کرسی چیده می‌شد و همه با صمیمت در کنار هم می‌نشستند و به خاطر شروع فصل بارش‌ها به شادی می‌پرداختند چراکه به برکت بارش‌ برف و باران در فصل زمستان، کشاورزی در بهار رونق می‌گرفت.

در این شب پس از خوردن آجیل و میوه، اشعاری از شاهنامه فردوسی، غزلی از دیوان حافظ و حکایاتی از سعدی توسط بزرگترهای جمع خوانده می‌شد.

در این شب برای نوعروسانی که هنوز زندگی مشترک را شروع نکرده بودند، از سوی خانواده داماد، شب چله‌ای فرستاده می‌شد و خانواده عروس نیز در قبال این هدیه، پارچه پیراهنی، لباس یا جوراب برای داماد می‌فرستاد.

در گذشته، افراد در منزل بزرگان فامیل دور هم جمع می‌شدند و صاحب خانه، شعر و حکایات و چیستان را برای جمع می‌خواند.

البته امروزه، آداب و رسوم قدیمی تفرش دستخوش تغییرات شده و رنگ و بوی تجملاتی به خود گرفته است؛ البته بحث خوراکی‌های شب یلدا تنها اصل نیست بلکه مهم توجه به یکدیگر و صله‌رحم است.

انتهای خبر/