زهرا رضانژاد در گفتگو با خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی «ندای تفرش»؛ با اشاره به مقام علمى حضرت معصومه(س) گفت: حضرت معصومه(س) در خاندانى که سرچشمه علم و تقوا و فضایل اخلاقى بودند، نشو و نما یافت. پس از آن که پدر بزرگوار آن بانوى گرامى به شهادت رسید، فرزند ارجمند آن امام یعنى حضرت رضا(ع) عهده دار امر تعلیم و تربیت خواهران و برادران خود شد و مخارج آنان را نیز متکفل گردید.
وی ادامه داد: در اثر توجهات زیاد آن حضرت هر یک از فرزندان امام کاظم(ع) به مقامى شامخ دست یافتند و زبانزد عام و خاص گشتند.
این استاد حوزه علمیه بیان کرد: نیز اربلى در کتاب کشف الغمه فی معرفه الائمه، ج ۳، ص ۳۰ در این زمینه مىنویسد: «براى هریک از فرزندان ابى الحسن موسى(ع) فضیلت و منقبتى معروف وجود دارد.»
رضانژاد ادامه داد: آنچه مسلم است این که در میان فرزندان امام کاظم(ع) بعد از حضرت رضا(ع)، حضرت معصومه(س) از نظر علمى و اخلاقى والا مقام ترین آنان است.
وی افزود: این حقیقت از اسامى، القاب، تعریفها و توصیفاتى که ائمه اطهار(ع) از وى نمودهاند، هویداست و با توجه به این حقیقت که ارتباط تنگاتنگ و غیر قابل انفکاکى میان تهذیب نفس و طى مدارج اخلاقى و عرفانى و حصول علوم اصیل الهى و حکمت وجود دارد، مىتوان به رتبه و مقام علمى غیر قابل توصیف حضرت معصومه(س) پى برد و به این نکته واقف گشت که ایشان نیز چون حضرت زینب(س) عالمه غیر معلمه بودند.
وی به فضیلت حضرت معصومه(س) اشاره و عنوان کرد: از فضیلتهای آن بانوی بزرگوار همین بس که از میان امامزادههای بزرگوار، تنها دو نفر زیارت نامه ماثور( زیارت نامه ای که از ائمه صادر شده باشد) دارند که یکی حضرت اباالفضل علیه السلام و دیگری خانم حضرت معصومه سلام الله علیها هستند، و بشارت به متولد شدن ایشان سالها قبل از تولدشان و توسط امام صادق علیه السلام داده شده است.
این استاد حوزه در پایان خاطرنشان کرد: آنچه سخن فوق را تایید مىکند، روایت صالح بن عرندس حلى، عالم بزرگوار شیعى قرن نهم ق، در کتاب “کشف اللئالى” است. «روزى جمعى از شیعیان به قصد دیدار حضرت موسى بن جعفر(ع) و پرسیدن سوالاتى از ایشان به مدینه منوره مشرف شدند. چون امام کاظم(ع) در مسافرت بود، سوالات خود را به حضرت معصومه که در آن هنگام کودکى خردسال بیش نبود، تحویل دادند. فرداى آن روز براى بار دیگر به منزل امام شرف حضور پیدا کردند، لیکن هنوز ایشان از سفر برنگشته بود. چون ناگزیر به بازگشت بودند، مسائل خود را مطالبه نمودند تا در مسافرت بعدى خدمت امام برسند.غافل از این که حضرت معصومه جواب پرسشها را نگاشته است. وقتى پاسخها را ملاحظه کردند، بسیار خوشحال شدند و پس از سپاسگزارى فراوان شهر مدینه را ترک گفتند. از قضاى روزگار در بین راه با امام موسى بن جعفر(ع) مواجه شده، ماجراى خویش را باز گفتند. چون امام پاسخ سوالات را مطالعه کرد، سه بار فرمود: «فداها ابوها؛ پدرش فدایش».
انتهای خبر/