ایجاد فرصت جدید در دل تهدید

مسئول دفتر نمایندگی ولی فقیه در ناحیه تفرش گفت: مأمون برای تثبیت قدرت خود، سه هدف داشت: تهدید عباسیان، جلب مشروعیت و خلع‌سلاح علویان

حجت الاسلام سلمان سلگی در گفتگو با خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی «ندای تفرش»؛ با اشاره به دوران امام رضا(ع) گفت: حضور امام رضا (علیه‌السلام) در ایران، نتیجه سیاست‌های مأمون برای تثبیت حکومت خود و خنثی‌کردن مخالفان بود، اما امام با هوشمندی سیاسی، از این موقعیت برای هدایت مردم استفاده کردند.

وی به دوران هارون‌الرشید اشاره و عنوان کرد: پس از شهادت امام کاظم (علیه‌السلام)، هارون‌الرشید مراقب امام رضا (علیه‌السلام) بود تا در صورت هرگونه تحرک سیاسی، با ایشان برخورد کند. امام رضا (علیه‌السلام) در این دوره تقیه را رعایت کردند و بهانه‌ای به دست هارون ندادند. هارون در سال ۱۹۳ ه.ق (ده سال پس از آغاز امامت امام رضا) درگذشت و پسرش امین به خلافت رسید.

مسئول دفتر نمایندگی ولی فقیه به دوران امین و درگیری با مأمون اشاره و ادامه داد: امین از ابتدا با برادرش مأمون (حاکم خراسان) اختلاف داشت و می‌خواست او را از ولایتعهدی عزل کند. این موضوع به جنگ داخلی بین آن‌ها انجامید. در این پنج سال، امام رضا (علیه‌السلام) آزادی نسبی داشتند و توانستند مردم را هدایت کنند. اما در سال ۱۹۸ ه.ق، مأمون پیروز شد، امین را کشت و خود خلیفه شد.

حجت الاسلام سلگی با اشاره به ۳ چالش‌های مأمون پس از خلافت افزود: اولین چالش عباسیان بغداد به دلیل کشتن امین، او را سرزنش می‌کردند، دومین چالش اهل‌تسنن مشروعیت او را زیر سؤال می‌بردند و آخرین چالش قیام علویان (مانند زیدیه و دیگران) مناطق وسیعی از عراق، حجاز، یمن و خوزستان را فتح کرده بودند و حکومت مأمون را تهدید می‌کردند.

وی به نقشه مأمون برای کنترل اوضاع اشاره و اظهار کرد: مأمون برای تثبیت قدرت خود، سه هدف داشت:

۱- تهدید عباسیان: با نشان دادن نزدیکی به علویان، به آن‌ها هشدار دهد که ممکن است خلافت را به خاندان پیامبر (ص) منتقل کند.
۲- جلب مشروعیت: با همکاری امام رضا (علیه‌السلام)، اعتراض اهل‌تسنن را کاهش دهد، زیرا مردم می‌گفتند اگر حکومت او ناحق بود، امام با او همراه نمی‌شد.
۳- خلع‌سلاح علویان: با ولایتعهدی امام، دیگر علویان نمی‌توانستند قیام کنند، چون بزرگ‌ترین چهره علوی (امام رضا) در حکومت حضور داشت.

مسئول دفتر نمایندگی ولی فقیه با اشاره به دعوت اجباری امام به ایران گفت: مأمون امام رضا (علیه‌السلام) را به‌ظاهر دعوت کرد، اما در واقع اجبار بود تا ارتباط ایشان با مردم قطع شود. این سیاست برای کنترل امام و استفاده سیاسی از جایگاه ایشان طراحی شده بود.
شروط قبول ولایت عهدی از سوی امام رضا(ع) عدم دخالت در امور حکومتی بود


وی در پایان به نتایج این تصمیم اشاره و خاطرنشان کرد:

۱-افشای ماهیت حکومت مامون
۲ـ حفظ استقلال مکتب اهلبیت
۳- تقویت شبکه وکالت شیعه
۴- گسترش تشیع در خراسان و شکل گیری یک پایگاه قدرتمند شیعی در آن منطقه

انتهای خبر/

ارسال نظر

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

13 − سه =