مهربانی و صبر از برجسته‌ترین صفات امام هادی (ع)

امام علی بن محمد (ع)، معروف به هادی، اسوه کامل فضایل علمی، اخلاقی و رفتاری، در سال ۲۵۴ هجری مسموم شد و به شهادت رسید.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «ندای تفرش»؛ به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان، علی بن محمد (ع) یکی از پیشتازان تقوا و کمال انسانی هستند که وجودشان مظهر فضایل اخلاقی، کمالات نفسانی و الگوی حق جویان و ستم ستیزان هستند.

امام علی النقی عمر کوتاهی داشتند، این امام بزرگوار با سن کمی که داشتند، همواره مورد ظلم قرار گرفتند، اما با توجه به رسالتی که داشتند وظایف خود را انجام دادند و در برابر حکومت عباسی ایستادگی کردند.

یکی از بارزترین ویژگی‌های امام هادی (ع)، صبر و بردباری ایشان است.

حجت الاسلام والمسلین مجدالدین تجرد عضو جامعه روحانیت شیراز، به تبیین زندگی این امام معصوم (ع) پرداخت و گفت: علی بن محمد علیه السلام مشهور به امام هادی و امام علی النقی امام دهم شیعیان است.

وی افزود: امام هادی (ع) در سال ۲۱۴ دیده به جهان گشود و در سال ۲۲۰ هجری قمری امامت شیعه از پدر بزرگوارشان به آن حضرت منتقل شد، مدت امامت آن حضرت حدود ۳۴ سال بود.

حجت الاسلام تجرد ادامه داد: پدر ایشان حضرت امام محمدتقی جوادالائمه علیه السلام و مادرشان بانویی عفیفه به نام سمانه است.
این کارشناس مذهبی اظهار کرد: نام مبارک ایشان علی از القابشان نقی، مرتضی، امین، طیب، عسگری، توکل، هادی و نجیب و کنیه شان ابوالحسن است.

امام هادی(ع) در تمام زمینه های فردی، ظاهری و اخلاقی زبانزد همگان بود

وی با بیان اینکه امام هادی (ع) نه تنها در ابعاد علمی بلکه در ویژگیهای اخلاقی زبانزد عام و خاص بود، افزود: ساده زیستی، عبادت، مهربانی، احترام به اهل دانش، سختکوشی و بردباری از جمله خصوصیات اخلاقی دهمین امام شیعیان است.

وی بیان کرد: بیشترین زمان ولایت و امامت امام هادی (ع)، مقارن با حکومت متوکل عباسی بود که فردی ضد اهل بیت (ع) در تاریخ محسوب میشود که از اذیت و آزار دوستداران اهل بیت (ع) و خاندان پیامبر (ص) به هیچ عنوان دریغ نمیکرد.

حجت الاسلام تجرد یکی از برجسته ترین فعالیت های دوران امامت امام هادی (ع) را تربیت شاگردان آگاه عنوان کرد و افزود: امام هادی علیه السلام با اینکه شدیدا تحت نظر بود، فعالیت های خود را به شیوهای مطابق اوضاع زمان خویش به پیش برد.

حجت الاسلام تجرد تصریح کرد: از محورهای فعالیت امام، آماده کردن مردم و شیعیان نسبت به غیبت حضرت مهدی علیه السلام بود و ایشان با احتیاط و جلوگیری از حساس شدن حکومت، این موضوع را به طور سربسته در ضمن سخنان خویش ذکر میفرمودند.

وی بیان کرد: امام هادی (ع) در شهر سامرا کاملا تحت کنترل و مراقبت بودند و با وجود همه رنجها و محدودیتها با خلیفه وقت سازش نکردند، شخصیت والای امام دهم برای حاکمان وقت غیرقابل تحمل بود و برای همین در صدد قتل ایشان برآمدند و در نهایت به دستور معتز مسموم شده و در شهر سامرا به شهادت رسیدند.

عضو جامعه روحانیت شیراز به سخنان ناب و ارشمند این امام اشاره کرد:

التواضع اَن تعطی الناس ما تُحِبُّ ان تُعطاهُ؛۲
فروتنی آن است که با مردم چنان رفتار کنی که دوست داری با تو چنان باشند.

ان الله جَعَلَ الدنیا دار بلوی و الآخره دار عقبی، و جَعَلَ بَلْوَی الدنیا لِثوابِ الاخرهِ سَبَباً و ثوابَ الاخرهِ مِنْ بَلْوی الدنیا عِوَضاً ۵
همانا که خداوند دنیا را سرای امتحان و آزمایش، و آخرت را سرای رسیدگی، و بلای دنیا را وسیله ثواب آخرت، و ثواب آخرت را عوض بلای دنیا قرار داده است.

اَلشَّاکِرُ اَسْعَدُ بِالشُّکْرِ مِنْهُ بِالنِّعْمَهِ الَّتِی اَوْجَبَتِ الشُّکْرَ لِاَنَّ النِّعَمَ مَتاعٌ وَ الشُّکْرَ نِعَِمٌ وَ عُقْبی؛۱۶
شخص شکرگزار به سبب شکر، سعادتمندتر است تا به سبب نعمتی که باعث شکر شده است؛ زیرا نعمت کالای دنیاست و شکرگزاری، نعمت دنیا و آخرت است.

انتهای خبر/

ارسال نظر

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

5 × 2 =