به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «ندای تفرش»؛ کاظمین امشب با تمام وسعت خاکش منتظر به آغوش کشیدن جوان ترین ستاره دنبال دار امامت است تا بواسطه گنجینه وجود او خاک تا افلاک را بپیماید و روح امام جواد(ع) را به امام رضا(ع) برساند. گویی در این ساعات کاظمین می‌خواهد به یُمن پیکر مطهر او، اعتبار بگیرد و چونان صدفی، مروارید وجود ابن‌الرضا(ع) را در خود محصور کند.

همان ابن‌الرضایی(ع) که باب الحوائج شیعیان است و بهار نهم ولایت؛ اما در اوج جوانی و در حالی که هنوز بیش از ۲۵ گل در باغ عمرش شکوفا نشده بود، شهادت را مشق کرد تا از پدران خود، الگو گرفته باشد.

امام جواد(ع) مظهر جود و علم و حلم و بردباری بود و نماد زیبای اخلاق رضوی 
در بین شیعیان؛ از همین روست که به ما توصیه کردند که: «تواضع و فروتنی زینت بخش علم و دانش است، ادب داشتن و اخلاق نیک زینت بخش عقل می باشد و خوش‌رویی با افراد، زینت بخش حلم و بردباری است.»[۱]

همان امام همامی که فرموده‌ است: «با فضیلت ترین و ارزشمندترین عبادت‌ها آن است که خالصانه باشد.»[۲]

ای جوادالائمه(ع) دل‌های ما!
ای که همچون جدت امام حسن(ع) غربت در خانه را چشیدی و مظلومانه شهادت را مشق کردی… رهایی گوارایت!
حال که به دیدار بلندای روح امام رئوف(ع) می‌روی و در جوار بارگاه نورانی جدت امام موسی‌کاظم(ع) آرام گرفته‌ای، تمنا و خواهش دیدگان اشکبار و دل‌های بی قرار ما را در غربت و تنهایی این دنیای سرد، بی پاسخ مگذار و به گوشه چشمی، التیامی بر زخم‌های صدچاک اهل عالم باش!

اماما! حال که در شب سوگ تو غم میهمان چشمان ماست، به ما که داعیه‌ی محبت تو را داریم، کرامت کن و از دریای جود و سخاوتت‌، قطره‌ای بر ما بچشان تا بتوانیم منتظر واقعی برای فرزندت حضرت مهدی(عج)
 باشیم، همانگونه که فرمودی: «برترین اعمال شیعیان ما انتظار فرج است.»[۳]

۱.کشف الغمّه، ج ۲ ، ص ۳۴۷
۲.بحارالأنوار، ج ۶۷ ، ص ۲۴۵ ، ح ۱۹
۳.کمال الدین ج ۲ باب ۳۶

انتهای خبر/