نرجس سادات موسوی طلب در گفتگو با خبرنگار مذهبی پایگاه خبری تحلیلی «ندای تفرش»؛ مسئله کشف حجاب در زمان رضاشاه را نوعی تبعیت از غرب دانست و گفت: براساس متون تاریخی در دوره رضاشاه، مسئلۀ کشف حجاب به تبعیت از غرب در دستور کار رجال سیاسی رژیم حاکمه قرار گرفت و بزودی رفع پوشش از زنان در سراسر کشور، به صورت اجبار درآمد که مقاومت‌های گسترده‌ای را نیز از سوی علما و مردم درپی داشت.

وی با اشاره به خشونت و اجبارهای حکومت رضاشاه در کشف حجاب بیان کرد: رضاشاه تمامی حقوق اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و مدنی زنان را با اعمال خشونت زیر پا نهاد و با این تصور که دیگر روحانیت قادر به مقاومت در مقابل طرح‌های سلطه گرایانه وی نیست، همزمان با اجرای قانون اجباری کردن کلاه بین المللی، زمزمه‌های حجاب زدایی را برانگیخت.

موسوی طلب یکی از مسائل در کشف حجاب را در ترغیب از طریف افکار عمومی عنوان کرد و گفت: مردم باید با این دستور حکومتی همراهی می‌کردند پس سخنرانی‌ها، جشن‌ها و برنامه‌های مختلف برای آماده سازی افکار عمومی برپا شد و سرانجام قضیه قیام گوهرشاد و قتل عام مردم در آن مسجد به وقوع پیوست.

مدیر حوزه علمیه خواهران ادامه داد: سیاستی را که رژیم رضاشاه در تشکیل اینگونه مجالس و محافل که همه مختلط بودند، دنبال می‌کرد ایجاد تغییر و تحوّل در خصلت حیا و عفاف در زنان و دختران مسلمان جامعه ایرانی بود.

وی با اشاره به برخی از بخش‌هایی که به برای همراهی افکار عمومی استفاده می‌شد اشاره و عنوان کرد: اختلاط غیر مشروع پی در پی در بین زنان و مردان نامحرم و با بی حجابی اجباری زنان، همراه با رقص و پایکوبی انجام می‌گرفت بی تردید خو گرفتن مردان و زنان جامعه، با چنین اختلاط‌هایی و شکستن قبح ارتباط نامشروع زنان و مردان موثر بود.

موسوی طلب راه‌کاری را که بسیاری از خانواده‌های متدین و باحیا برای فرار از این دستور اجباری انجام دادند را مهاجرت دانست و افزود: فشار‌های حکومت بر زنان پاکدامن، در جهت اجرای دستورات مربوط به کشف حجاب، به قدری زیاد بود که بسیاری از مردم مسلمان شهر‌های کشور ناچار شدند به کشور‌های عراق یا همسایه مهاجرت کردند.

مدیر حوزه علمیه تفرش افزود: اگر میان زنان و مردان حریمی وجود نداشته باشد و زنان همه زیبایی‌های خود را برای مردان نمایش دهند این کار موجب تحریک نگاه جنسی مردان شده و آرامش و امنیت را از زنان خواهند گرفت.

موسوی طلب، بی حجابی را یکی از عوامل مخرب در جوامع دانست و بیان کرد: میتوان گفت پدیده بی‌حجابی یکی از عوامل مخرب در جوامع است که مانع رشد و بالندگی جامعه می‌شود؛ چرا که سلامت خانواده را مورد هجمه قرار می‌دهد.

وی ادامه داد: جامعه‌ای که خانواده‌های بیمار جنسی دارد محکوم به زوال است، رعایت عفاف و حجاب اسلامی می‌تواند شأن، مقام و منزلت والای انسان را حفظ کند و وی را در آرامش و امنیتی قرار دهد تا با اتکا به توان و ظرفیت های خاص خود، نقش تأثیر گذار خویش را در خانواده و جامعه به خوبی ایفا کنند و جامعه را به سمت رشد و بالندگی ببرد.

مدیر حوزه علمیه خواهران در پایان خاطرنشان کرد: حجاب روابط خانوادگی را تحکیم کرده و از فروپاشی نظام خانواده جلوگیری می‌کند و بدون تردید آزادی جنسی و بی حجابی زنان در جامعه، موجب سست شدن پایه های روابط خانوادگی خواهد شد.

انتهای خبر/