به گزارش ندای تفرش: امام باقر علیه السلام می‌فرمایند:

حَقٌّ عَلَى اللّهِ عز و جل أن لا یَأتِیَهُ لَهفانٌ ولا مَکروبٌ ولا مُذنِبٌ ولا مَغمومٌ ولا عَطشانُ ولا ذو عاهَهٍ ثُمَّ دَعا عِندَهُ وتَقَرَّبَ بِالحُسَینِ علیه السلام إلَى اللّهِ عز و جل ، إلّا نَفَّسَ اللّهُ کُربَتَهُ وأعطاهُ مَسأَلَتَهُ وغَفَرَ ذَنبَهُ ومَدَّ فی عُمُرِهِ وبَسَطَ فی رِزقِهِ، فَاعتَبِروا یا اُولِیالأَبصارِ.

خداوند عز و جل بر خود، لازم مى داند که هر اندوهگین و غمگین و گنهکار و غصّه دار و تشنه کام و بیمارى را که به زیارت وى آید و در آن جا دعا کند و به وسیله حسین علیه السلام به خداوند عز و جل تقرّب جوید ، غمش را برطرف نماید و خواسته اش را بدهد و گناهش را بیامرزد و عمرش را طولانى کند و در روزى اش توسعه بخشد . پس ـ اى صاحبان اندیشه ـ پند بگیرید .

کامل الزیارات : ص ۳۱۳ ح ۵۳۱

انتهای پیام/