عباس خوشاوی استاد حوزه در گفتگو با خبرنگار مذهبی ندای تفرش؛ قیام امام حسین علیه السلام را برای احیای دین و احکام شریعت اسلام و سنت پیامبر بیان کرد و گفت: امام حسین علیه السلام نه تنها عملی بر خلاف شریعت و احکام الهی اسلام انجام نمی داد، بلکه حتی مانند ظهر عاشورا تا به خطر افتادن جان نیز بر آن مراقبت داشت؛ بنابراین نمی توانست نسبت به مسئله حج و احکام آن در انظار مسلمانانی که از تمام سرزمین های اسلامی به مکه آمده بودند، بی تفاوت باشد، یا حتی برخلاف آن عمل نماید؟! به خصوص آنکه حضرت را متهم به خروج بر خلیفه و پیشوای مسلمانان نمودند و انبوهی از مردم را بر ضد حضرت تجهیز کردند.

خوشاوی افزود: این سخن مشهور که امام حجّ خود را نیمه تمام گذاشت، سخن نادرستی است؛ در ابتدا باید نقل صحیح مسئله را یاد آور شد و آن این که امام حسین علیه السلام به احرام حج، محرم نشده بود، زیرا امام علیه السلام در روز هشتم ذی الحجه ((یوم الترویه)) از مکّه خارج شد. در حالی‏که اعمال حجّ – که با احرام در مکّه و وقوف در عرفات شروع می‏شود – از شب نهم ذی الحجه آغاز می‏شود و جهتی برای محرم شدن زودتر از موعد مقرر نیست.

استاد حوزه ادامه داد: در برخی کتاب‌ها آمده است که حضرت حج خود را تبدیل به عمره کرد، طواف و سعی انجام داد و از احرام بیرون آمد چون نمی توانست حج خود را تکمیل کند.
وی برای تایید این مطلب به روایاتی که در کافی نقل شده اشاره و عنوان کرد: عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام …. فَإِنَّ الْحُسَیْنَ بْنَ عَلِیٍّ علیه السلام خَرَجَ قَبْلَ التَّرْوِیَه بِیَوْمٍ إِلَی الْعِرَاقِ وَ قَدْ کَانَ دَخَلَ مُعْتَمِراً. امام صادق فرمود: امام حسین علیه السلام قبل از روز هشتم ذی الحجه از مکه خارج شد در حالی که با احرام عمره، به قصد انجام عمره وارد مکه شده و عمره انجام داده بود.

خوشاوی تصریح کرد: این روایات تنها به انجام عمره از طرف امام حسین علیه السلام اشاره دارد، نه تبدیل حج به عمره و دلیل دیگری غیر از روایات نداریم، بر این که حضرت اعمال حج را شروع کرده باشند.

استاد حوزه به اقامت چند ماهه امام علیه السلام در مکّه اشاره و ادامه داد: مسلّماً حضرت در هنگام ورود به مکّه، عمره مفرده انجام داده‌اند و چه بسا در طول اقامت در فاصله‏های مختلف، اقدام به انجام اعمال عمره کرده بود؛ اما انجام اعمال عمره مفرده، به معنای ورود در اعمال حجّ نیست.

وی با بیان اینکه اعمال عمره را در چند ساعت می توان انجام داد و تمام کرد، افزود: امام حسین علیه السلام شاید وقتی خبردار شدند که نیروهای مخفی یزید قصد ترور ایشان را در حرم دارند، تصمیم حرکت به سوی عراق را گرفت؛ برای انجام عمره دیگر محرم شد و آن را تکمیل و از احرام خارج شد و در روز ترویه یعنی هشتم ذی الحجه از مکه خارج شد.

خوشاوی در پاسخ به این سوال تاریخی که چرا امام علیه السلام ناگهان مکّه را ترک کرد گفت: یکی از دلایل اظهار نارضایتی شدید از حکومت یزید بوده است؛ با توجه به اهمیت حج و شخصیت امام حسین علیه السلام و بهره‌مندی ایشان از پایگاه‌ وسیع اجتماعی، حرکت امام از این که غیر منتظره و برخلاف معمول بود، باعث جلب توجه همگان شد.

استاد حوزه ادامه داد: برای همگان این پرسش پدید آمد که چرا امام که عاشق و دلباخته معشوق و عبادت، راز و نیاز با خداست مکه را ترک می‌کند؟ به عنوان اعتراض به حکومت یزید این حرکت صورت گرفته یا حکومت برای امام مشکلی درست کرده است که فرزند فاطمه نتوانسته است در حرم امن الهی، مناسک حج را به جا آورد! حرکت امام، بزرگ‌ترین گام تبلیغاتی و فرهنگی در اعتراض به حکومت ستم‌پیشه و فاسد یزید به شمار می‌آمد

وی توطئه قتل امام علیه السلام را دلیل دیگر ترک مکه دانست و تصریح کرد: امام علیه السلام به عبداللَّه بن زبیر فرمودند: ((به خداوند سوگند! اگر یک وجب خارج از مکّه کشته شوم، برای من دوست داشتنی‏تر است تا آن که داخل مکّه کشته شوم. به خداوند سوگند! اگر به لانه‏ای پناه برم، مرا از آن بیرون خواهند کشید تا آن چه را از من می‏خواهند، به دست آورند.))

خوشاوی آخرین دلیل امام برای ترک مکه را هتک حرمت حرم عنوان و خاطرنشان کرد: اگر امام علیه السلام در حرم الهی (مکه) کشته می‌شد، حرمت حرم شکسته می‌شد، گرچه در این میان گناه بزرگ از آن قاتلان و جنایتکاران اموی باشد؛ حضرت این مطلب را در برخورد با عبداللَّه بن زبیر به صراحت بیان می‏دارد.

انتهای پیام/