زهرا رضانژاد استاد حوزه در گفتگو با خبرنگار اجتماعی ندای تفرش؛ پیرامون نقش عفاف و حجاب در کرامت انسانی گفت: اسم کرامت در عربی کلمه ای مهم و قوی محسوب می شود و از نظر علمای بزرگ، کرامت معنای فارسی ندارد ولی سایر علما، کرامت را با کلمه انسان می آورند که کرامت انسانی به معنی حرمت انسان است و در وجود همه انسان ها وجود دارد.
رضانژاد با اشاره به آیه وَلَقَدْ کَرَّمْنَا بَنِی آدَمَ در قرآن اظهار کرد: معنی این آیه قرآن این است که ما به بنی آدم کرامت دادیم وجه تمایز انسان و حیوان کرامت است؛ انسان کرامت دارد ولی حیوان ندارد.
این استاد حوزه، هدف انبیا را رساندن انسان به کرامت برشمرد و افزود: با توجه به نظریه آیت الله جوادی آملی هدف انبیا رساندن انسان به کرامت و دوری از پستی و لئامت است؛ پیشرفت جامعه زمانی اتفاق می افتد که هر فردی خودش را شناخته باشد و هدف از آمدن به این دنیا را بداند.
وی ادامه داد: هر فردی که کرامت خود و تمایز بین خود و حیوان را کرامت بداند و این کریم و عزیز بودن را حس کند مشکلاتی که امروزه در جهان وجود دارد، نخواهد بود.
رضانژاد افزود: در فضای مجازی، عده ای که زندگی خوکی دارند یا به مانند سگ ها رفتار می کنند این افراد کرامت خود را از دست داده اند و دیگر بزرگوار نیستند.
وی عنوان کرد: اگر افراد جامعه با کرامت باشند می توانند به هدف های خود برسند و می توانند جامعه مهدوی و قوی باشند؛ افرادی که کرامت دارند برای پیشرفت جامعه، مفید هستند و انسان هایی که خود را لعین و پست کنند برای پیشرفت جامعه کار ساز نیستند.
وی عفاف و حجاب را ویژگی اصلی فرق بین انسان و حیوان دانست و تصریح کرد: انسانی که کرامت خود را شناخته است به رایگان خود را در اختیار دیگران قرار نمی دهد چراکه حجاب پوشانندگی بین لئامت و پستی ایجاد می کند؛ فرد با کرامت خود را اسیر پستی و بی حجابی نمی کند.
رضانژاد اظهار کرد: حجاب اولین موردی بود که بعد از گناه حضرت آدم از او گرفته شد و این امر باعث ناراحتی و غم در وی شد.
استاد حوزه یکی از مهمترین شاخصه های جامعه را سلامت روانی معرفی کرد و افزود: سلامت روانی جامعه هرچقدر بالاتر باشد حرف های بیشتر برای گفتن دارد؛ شادابی، نشاط و کم بودن افسردگی در جامعه رابطه مستقیم با بحث روانی مادر و ارتقای سلامت روانی جامعه دارد.
وی ادامه داد: عفاف و حجاب با روان انسان رابطه دارد و باعث آرامش روان انسان می شود؛ یکی از شاخصه های دین، حجاب است و افرادی که با دین پیوند خورده اند افرادی کم استرس، به دور از تنش هستند که سلامت روان را به جامعه القا می کنند.
رضانژاد با بیان مهربانی های مدنی عنوان کرد: حجاب و حیا یک نوع از مهربانی مدنی است به این که نحو که هر فردی چون دیگری و خانواده او را دوست دارد و ممکن است خانواده فرد به خطر افتد حجاب را رعایت می کند.
این استاد حوزه ادامه داد: زیبایی یک ویژگی تشکیکی و نسبی است، اگر افراد همه زیبایی های خود را در معرض ظهور قرار دهند و چشم هایی به دنبال این زیبایی باشد؛ بنیان خانواده سست می شود.
وی تصریح کرد: افراد که حجاب کمتری دارند دوست ندارند که افراد کم حجاب با همسرانشان همکار باشند اما خود این افراد حجاب را رعایت نمی کنند، این افراد زندگی خود را به جای عقل به دست احساس داده اند.
رضانژاد با اشاره به لزوم مدیریت زندگی توسط عقل افزود: حجاب مهربانی مدنی است که افراد به خانواده های دیگران لطف می کنند.
این استاد حوزه، مطالبه گری در مقوله حجاب و عفاف را در دو دسته بلند مدت و کوتاه مدت قرار داد و عنوان کرد: مطالبه گری بلند مدت در سال های دور نتیجه می دهد و نیاز به گذشت چند نسل است ولی برنامه ریزی کوتاه مدت هم داشت.
وی تاکید کرد: فرهنگ سازی برنامه ای است که می تواند بلند مدت و کوتاه مدت باشد؛ مانند شعار فرزند کمتر زندگی بهتر سال ها زمان برد تا در ذهن نقش ببند.
رضانژاد مطالبه عمومی در فرهنگ سازی حجاب را نیاز جامعه خواند و ادامه داد: مانند فرهنگ بستن کمربند ایمنی که در رانندگی ایجاد شد؛ برای حجاب هم نیاز است تلویزیون، رادیو، دستگاه های مسئول، بسیج همگانی و …. همگی برای القای فرهنگ سازی حجاب فعالیت کنند.
این استاد حوزه خاطرنشان کرد: اگر مطالبه عمومی شکل گرفت فرهنگ عمومی هم شکل می گیرد؛ این برنامه ها تا فرهنگ آن عمومی شود باید به صورت بلند مدت اجرا شود.
انتهای پیام/
