متاورس؛ آینده‌ای امیدوارکننده یا سرنوشتی نامشخص؟

متاورس، اصطلاحی است که «نیل استفنسون» سال 1992 در رمان «سقوط برف» خود برای اولین بار آن را بیان کرد و به دنیای مجازی اشاره دارد که کاربران در آن می‌توانند با یکدیگر و محیط‌های ایجادشده توسط رایانه در زمان واقعی تعامل داشته باشند. اما حالا بعد از سر و صدایی که در شروع داشت، نظرات متفاوتی درباره آینده متاورس وجود دارد.

به گزارش ندای تفرش به نقل از گروه علم و پیشرفت خبرگزاری فارس؛، در چند سال گذشته، حرف و سخن های زیادی در مورد مفهوم متاورس وجود داشته، به طوری که شرکت هایی مانند متا، پلتفرم ساخت بازی های روبلاکس و اپیک گیمز سرمایه گذاری زیادی برای ساخت نسخه های خود از این دنیای مجازی کرده اند. اما با وجود تبلیغات، نظرات متفاوتی در مورد آینده متاورس وجود دارد. برخی معتقدند که متاورس سیر تکامل طبیعی اینترنت است و به بخشی اساسی از زندگی دیجیتال ما تبدیل خواهد شد، در حالی که برخی دیگر معتقدند که این روند به تدریج در حال نابودی است.

ده ها سال می شود که مفهوم متاورس وجود داشته است، اما در سال های اخیر توجه گسترده ای به آن جلب شده که به دلیل پیشرفت های سریع در فناوری و ظهور بازی های مجازی و پلتفرم های رسانه های اجتماعی است. امروزه بسیاری از شرکت‌ها سرمایه‌گذاری هنگفتی را برای ایجاد نسخه‌های خود از متاورس انجام می‌دهند، مانند دنیای مجازی روبلاکس.

یکی از استدلال ها جهت ادامه دار بودن پیشرفت متاورس این است که نشان دهنده تکامل بعدی اینترنت خواهد بود. همانطور که اینترنت انقلابی در نحوه برقراری ارتباط و دسترسی به اطلاعات ایجاد کرد، متاورس نیز این پتانسیل را دارد که نحوه معاشرت و کار را تغییر دهد. متاورس می‌تواند فرصت‌های جدیدی را برای کسب‌وکارها ایجاد کند، تجربیات همه‌جانبه‌تری را برای مصرف‌کنندگان ارائه دهد و افراد را قادر سازد تا به روش‌هایی با یکدیگر ارتباط برقرار کنند که قبلا غیرممکن بود.

با این حال، نگرانی هایی در مورد آینده آن نیز وجود دارد. برخی استدلال می کنند که این روندی گذرا است که در نهایت جذابیت خود را از دست خواهد داد. همچنین نگرانی هایی در مورد اثرات منفی که می تواند بر جامعه داشته باشد، مانند تشدید انزوای اجتماعی و اعتیاد به آن وجود دارد. علاوه بر این، چالش‌هایی مانند حفظ حریم خصوصی و امنیت داده‌ها باید مورد توجه قرار گیرند.

آینده متاورس نامشخص است، اما پتانسیل تبدیل شدن به بخش مهمی از زندگی دیجیتال ما را دارد. همانطور که تکنولوژی به پیشرفت خود ادامه می دهد، می توان انتظار داشت که برنامه های جدید و نوآورانه ای برای آن ظهور کند. این که آیا این یک پدیده طولانی مدت خواهد بود یا گذرا، هنوز مشخص نیست، اما بدون شک دوران هیجان انگیزی برای علاقه مندان به آینده فناوری و دنیای مجازی است.

نظرات موجود در مورد متاورس

بین دانشمندان در مورد متاورس نظرات مختلفی وجود دارد. برخی از آن ها بر این باورند که متاورس پتانسیل ایجاد انقلاب در جنبه های مختلف جامعه، از آموزش و سرگرمی گرفته تا مراقبت های بهداشتی و تعامل اجتماعی را دارد. آنها استدلال می کنند که این فناوری می تواند برای ایجاد تجربیات فراگیر و جذاب تر، ارتباط افراد از نقاط مختلف جهان و حتی ارائه راه حل هایی برای مشکلات دنیای واقعی استفاده شود.

با این حال، دانشمندانی نیز وجود دارند که در مورد اثرات بالقوه منفی متاورس، مانند اعتیاد، انزوای اجتماعی و تشدید نابرابری های اجتماعی ابراز نگرانی کرده اند.   همانطور که متاورس به تکامل خود ادامه می دهد، برای دانشمندان مهم است که به تحقیق، تجزیه و تحلیل مزایا و معایب بالقوه آن و همچنین تأثیر آن بر جامعه ادامه دهند.

مارک زاکربرگ، مدیر متا که به دلیل توجه زیاد به این فناوری نام شرکت خود را در سال گذشته به متا تغییر داد، معتقد است که متاورس پتانسیل های برای ایجاد فرصت های جدید جهت ارتباط اجتماعی و بهره وری دارد. او آینده ای را متصور است که در آن افراد بتوانند در محیط های مجازی کار، بازی و معاشرت کنند.

جرمی بیلنسون، مدیر مؤسس آزمایشگاه تعامل انسانی مجازی استنفورد، نگرانی‌هایی را در مورد تأثیرات منفی متاورس، مانند اعتیاد به آن، انزوای اجتماعی و تشدید نابرابری‌های اجتماعی موجود مطرح کرده است. او استدلال می کند که ما باید پیامدهای اخلاقی این فناوری در حال ظهور را در نظر بگیریم.

فیل وانگ، یکی از بنیانگذاران شرکت واقعیت مجازی Gravity Sketch، نسبت به پتانسیل متاورس برای تغییر روش ایجاد و همکاری در پروژه های هنری و طراحی ابراز خوش بینی کرده است. او معتقد است که این فاوری می تواند ابزارها و پلتفرم های جدیدی را برای بیان خلاقانه و همکاری ارائه دهد.

کارن ییتس، فیزیکدان کوانتومی در دانشگاه سایمون فریزر، پیشنهاد کرده که متاورس می تواند برای ایجاد فرصت های جدید جهت همکاری علمی و آزمایش استفاده شود. او معتقد است که توانایی شبیه‌سازی سیستم‌های کوانتومی پیچیده در محیط‌های مجازی می‌تواند حوزه محاسبات کوانتومی را متحول کند.

شری ترکل، استاد مطالعات اجتماعی علم و فناوری در MIT، نگرانی هایی را در مورد اثرات منفی احتمالی متاورس بر تعامل اجتماعی مطرح کرده او استدلال می‌کند که متاورس می‌تواند منجر به افزایش انزوای اجتماعی شود، زیرا افراد زمان بیشتری را در محیط‌های مجازی صرف می‌کنند تا اینکه در دنیای واقعی با یکدیگر درگیر شوند.

تیم کندال، رئیس سابق Pinterest و مدیر سابق کسب درآمد در فیسبوک، در مورد ماهیت اعتیادآور متاورس ابراز نگرانی کرده است. او استدلال می کند که ماهیت همه جانبه محیط های مجازی می تواند منجر به استفاده بیش از حد شود و به مسائل مربوط به سلامت روان مانند اضطراب و افسردگی کمک کند.

چندین سال است که متاورس موضوع بحث و گمانه زنی ها بوده است. برخی معتقدند به سرعت در حال پیشرفت است و پتانسیل ایجاد انقلابی در نحوه تعامل ما با فناوری و یکدیگر را دارد، برخی دیگر نسبت به نامشخص بودن آن تردید دارند و برای آینده ابراز نگرانی می کنند. دانشمندان و کارشناسانی که مورد بررسی قرار داده‌ایم نظرات مختلفی در مورد متاورس دارند برخی نسبت به پتانسیل آن خوش‌بین هستند، در حالی که برخی دیگر نسبت به اثرات منفی احتمالی هشدار می‌دهند.

 واضح است که متاورس مفهومی پیچیده و به سرعت در حال تکامل است و پتانسیل واقعی و تأثیر آن بر جامعه ممکن است برای مدتی به طور کامل درک نشود. با این وجود، ضروری است که بررسی و نظارت بر توسعه متاورس طوری باشد تا اطمینان حاصل شود که به نفع بشریت کار خواهد کرد. تنها در این صورت است که می توانیم به طور کامل از امکانات این فناوری نوظهور استقبال و به سمت آینده ای بهتر حرکت کنیم.

پایان پیام/

ارسال نظر

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

3 × یک =