شهید احمد کمالی مقدم فرزند محمدنبی در سال ۱۳۴۲ متولد و درد دامان مادری پرهیزگار و مومن و عاشق اهل بیت علیه السلام و در آغوش پدری فرهیخته، ادیب و هنرمند رشد کرد و بالید.

با آغاز جنگ تحمیلی عراق علی ایران، او که درس شرافت و جوانمردی را در مکتب اهل بیت علیها السلام آموهته و آیات الهی و احکام دین با ذره ذره ی وجودش عجین شده بود، پش از گذراندن یک دوره آموزش نظامی به سوی عرصه های نبرد حق علیه ابطل شتافت و در عملیات بیت المقدس مجروح و در بیمارستان آیت الله طالقانی تبریز بستری شد و پس از بهبودی نسبی مجدداً راه جبهه را در پیش گرفت و سرانجام در چهارمین اعزام خود در روز ۱۳۶۱/۰۲/۲۰ در جاده اهواز- خرمشهر به خیل شهیدان همیشه شاهد پیوست و پیکر مطهرش در گلزار شهدای بهشت معصومه سلام الله علیها در تفرش به خاک سپرده شد.

فرازهایی از وصیت نامه شهید:
“ای برادران و خواهران حزب الله! و ای پویندگان راه ثارالله! هرگز اجازه ندهید صفوف محکم شما را نفاق سست کند.

همواره صفوف نماز جمعه و جماعت را طولانی کنید تا پشت دشمنان بشکند.

مبادا لحظه ای از خدا غافل شوید و مبادا ترک نماز کنید.

بزرگترین خواست من از شما این است که امام را از دل و جان دعا کنید تا از قوم عاشقان روح الله باشید.”